⒈ 熟知并做来顺手。
例熟练工人。
英skilled; skillful;
⒈ 技术纯熟。
例如:「那些球员个个动作熟练。」
近老练 练习 熟习 纯熟 暗练
反生疏 生硬
⒉ 经煮炼过的柔软素绢。
引宋·陆游〈立夏〉:「日斜汤沐罢,熟练试单衣。」
practiced, proficient, skilled, skillful
habile, qualifié
Beschlagenheit (S), Geschicktheit (S), Meisterschaft (S), Routine (S), ausgebildet (Adj), fachmännisch (Adj), gelernt (Adj), geschickt (Adj), kompetent (Adj), leistungsfähig (Adj), meisterhaft (Adj), meisterlich (Adj), qualifiziert (Adj)
熟练的意思解释、熟练的拼音怎么读?